Wiersze...

Za reke mnie wez
I na swoja wyspe zabierz.
Zostawimy za soba
Swiat odleglych zdarzen
Za reke mnie wez
I z Toba pojde chocby
Na koniec swiata...
Tylko za reke mnie wez
Bym czula cieplo
Bym czula zycie
Tylko za reke mnie wez
I chodzmy razem
Tam gdzie nie ma
Swiata.......
/alma/

o tobie w sennym cieniu
przychodzisz
i jesteś cieniem
posianym na złotej skórze dnia
więc oparta o ścianę twoich ust
odpoczywam w cieniu

uśmiechem
wołam twoje dłonie
stado czerwonych motyli
gęstych w słońcu
trzepotem
opadających na trawę mojego ciała

pod pniem sosny
na leniwym zboczu ziemi
leżymy z piętami w słońcu
jęk mewy gaśnie
nad szepczącym modlitwy morzem
Halina Poświatowska

Dobrej Nocy

*** Nie jestem sama ***
H. Poświatowska

nie jestem sama
ze mną jest woda
która patrzy moimi oczyma
uśmiecha się moimi ustami
i nasłuchuje
tysiąca słów złotych słonecznych

uskrzydlone słowa ptactwo
pierzaste chmury was nade
mną jak pocałunki
garniecie się do rąk do ust

i wszystko płonie
rozsypane w słońcu
nie jestem sama
ze mną jest trawa
której każde źdźbło
powtarza kształt moich palców...

Słowa...
Słowa hybrydy i pojedyńcze zdania
...tak mądre, że aż tęgie od mądrości
...tak głupie,że aż puste od nicości.

Wióry, czasem gamy chorej wyobraźni!
I dlatego tak tajemniczej i dlatego tak nieodgadnionej
Słowa niewypowiedziane..
Nie są słowami, ani też milczeniem...
Są niby zatajeniem ale też niemą odpowiedzią z głębin,
którą czując - zrozumiesz
Patrz więc w kalejdoskop oczu, słuchaj brzmienia głosu, analizuj co wprost, a co pomiędzy,
a dostrzeżesz prawdę skrytą pod skorupą wyrazu!


Malgorzata Zienkiewicz....

Siła przytulenia


Przytulenie
to ciepło
nadzieja
ukojenie
to bliskość
pewność
wspomnienie
to odrodzenie
bezpieczeństwo
spełnienie.
W przytuleniu
tak wiele się dzieje
przeżywasz
pragniesz
piękniejesz.
Chwila ta
magiczną moc ma
niech trwa.


Zofia Kobyłecka

Lermontow Michaił Jurjewicz - Pożegnanie


Nie rzucaj na lezgiński chłopcze mlody!
Tak pilno ci ojczyznę ujrzeć miłą?
Zmęczon twój koń, na górach mgły i lody,
A tu masz dach i ile chcesz swobody -
I moją miłość!...
Czyżby uniosła jedna zorza sroga
Pamięć dwóch rajskich nocy i upojeń?
Nie mam dla ciebie darów, jam uboga,
Lecz dusza w piersi dana mi od Boga
Podobna twojej.
W deszczowy dzień, okryty mokrym płaszczem,
Przybyłeś tu z bólem wyrytym w twarzy.
czy chcesz ten dzień, gdy świeci mi łaskawsze
Nad głową słońce, dla mnie juz na zawsze
Ciemnością zwarzyć?
Spójrz: od gór płynie błękitna poświata,
grożną czeredą stoją jak olbrzymy.
Promienie zorzy i krzewy - ich szata.
Wolni i dobrzy my - czemuż ulata
Twój wzrok w kraj inny?
Wierz mi, ojczyzna tam, gdzie i kochanie.
Ciebie nie spotka, gdy wrócisz w dolinę -
Sam powiedziałeś - miłych ócz błyskanie:
Bądź ze mną jeszcze dzień, pół dnia przynajmniej,
Słuchaj: godzinę!
- Nie mam ojczyzny ani druhów innych,
Krom konia i mej szabli damasceńskiej.
poznałem szczęście twych uczuc niewinnych,
lecz łzy, co płyna z twych ócz, nie powinny
Wstrzymać mnie więcej.
Odkąd przysięgi krwawe duszę pieką,
Błądzę po świecie na urągowisko.
Póki krwi wrogiej strugi nie pocieką,
Nikomu usta me kocham - nie rzekną.
Przebacz. To wszystko...."

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

— Halina Poświatowska

we mgłę go wyprawiłam
w deszcz co na rzęsach przysiadł
a opowiadał pięknie
o zakręcie rzeki
i dom rysował paznokciem
na gładkim blacie ulicy
i podawał mi kwitnącą przyszłość
jak owoc pomarańczy - na dłoni

we mgłę go wyprawiłam
w deszcz co na rzęsach przysiadł
samobójczymi kroplami
żeby opaść i zniknąć
wsiąknąć cieczą zieloną
w spragnione ciało trawy
stoję niezmiernie sama
na nagiej obcej ziemi

Halina Poświatowska

czekam na ciebie obok tej nocy
która przysiadła na sąsiednim krawężniku
i ciemne usta podpiera
i ma postać Murzynki
chmurne oczy
na policzku cień liścia palmowego

mówię tej nocy - nie dzwoń złotem gwiazd
uspokój w falach sukni wiatr
czekaj
przecież wiesz że on przyjdzie
jak deszcz co myje włosy
wyschniętego na słońcu drzewa
- Halina Poświatowska -

nie rzuca się kobiet
bo płaczą
w rogu wszechświata zwinięte
gwiazdom chłodnego blasku zazdroszczą

gwiazdy
za rozchwiane pociągają włosy

nie rzuca się kobiet
pożądaniem ścięte
jak lodem
usta cisną do brunatnego pnia

i nawet księżyc
może je zagarnąć
białą ręką z fosforu
tak powolne
w miłość czarną
owinięte szczelnie
cyprysem kwietniowym rosną
na grobie
....Halina Poświatowska

Chowanna
przyjdź z umarłego lasu
powiedz
ustami wyrzeźbionymi w korze
prawdę
o śmierci o miłości
prostsza od twoich sosen
Chowanna
ciepła jak pulsujący zimowy piec
Chowanna
zniewalasz
barwą i kolorem
urzekasz
zapachem więdnących liści
twoje piersi wycięte w sośnie
oddychają moim oddechem
Chowanna
zgładź z powierzchni ziemi
wszystkie nie otwarte drzwi
......Halina Poświatowska

"Gdy mówią mi, żem brzydki
Śmieję się pod nosem po cichu, by Cię nie obudzić,
Jesteś moją małą Marylin, a ja twoim Millerem,
Nie Arturem, ale raczej Henrym - specjalistą od hardcoru
Skrywaną piękność brzydkich
Zobaczyć można natychmiast
Skrywaną piękność brzydkich
Zobaczyć można natychmiast(...)"

Serge Gainsbourg, Des laids des laids, 1979
https://www.youtube.com/watch?v=ZqvD8k02mvk

Z PSEM

Poświęcone psu Danowi, synowi Toma.
1
We dwu, przyjacielu, przez las,
po jasnych pętlach dróg,
poprzez polany biegnące na płask.
We dwu, przyjacielu, we dwu.
Masz twarz obrosłą, masz twarz jak ogień
jeleni natchnionych przez grom.
Pędzą przed nami zdumione drogi
z obłoków, z liści, z wszystkich stron,
Las to także jest dno
pod powierzchnią zamkniętą wiatru.
Bije burz magnetycznych batóg,
gdy w muzykę płyniemy i światło
jak dziecinny, grający bąk.
2
Gdzie ta droga przystaje? Powiedz.
Rwą dziecięce koniki w śmierć.
Biją mokre po deszczu gałęzie świerkowe
w twoją wzniesioną jak trawa sierść,
w moją płonącą gwiazdami głowę
i w nasz nieludzki rytm jak wiersz.
We dwu, przyjacielu, we dwu,
w uroczysku brzęczących godzin
wytropimy zielony cud
drugich narodzin.
Przez ten płomień roztartych mchów,
Poprzez liście drgających nut
kwitnie zwierząt rogaty oset.
Coraz dalej, przyjacielu, we dwu
zatrzymamy na krawędzi snu
drętwiejące nogi bose.
Powróćmy, przyjacielu, we dwu
zamyśleni tak głęboko w smutek tamtych nut,
w ten najwyższy z zielonych tonów,
że spóźnimy się o wszystkie pory roku
na zmącony życia wodopój
jak na wieczerzę do domu.
sierpień 41 r. Krzysztof Kamil Baczynski

Ona w oknie czyta list
Ona czeka, wszechświat świeci,
Przechwytuje szybka myśl
Barwę pióra, gryzmoł śmierci.


Ona czepiec ma, nie wianek
Ona chroni, on zdobywa
Pozostawił jej odmianę
Co spod sukni się wyrywa.


On nie wróci, ona czyta
W świetle list jej figle płata
Milczy zmarszczką losu ryta
Łatwowierna mapa świata.


Jacek Kaczmarski

" Co to jest miłość
Nie wiem
Ale to miłe
Że chcę go mieć
Dla siebie
Na nie wiem
Ile

Gdzie mieszka miłość
Nie wiem
Może w uśmiechu
Czasem ją słychać
W śpiewie
A czasem
W echu

Co to jest miłość
Powiedz
Albo nic nie mów
Ja chcę cię mieć
Przy sobie
I nie wiem
Czemu "
-
Jonasz Kofta

"Bo koty są dobre na wszystko.
Na wszystko, co życie nam niesie.
Bo koty, to czułość i bliskość
na wiosnę, na lato, na jesień.

A zimą – gdy dzień już zbyt krótki
i chłodnym ogarnia nas cieniem,
to k o t - Twój przyjaciel malutki
otuli Cię ciepłym mruczeniem."
/F.Klimek/

Mowisz ze nie istnieje
Ze nie mozliwe te sny
Wiec dlaczego wciaz
W marzeniach widzisz
Ogladasz niebo
Naszych przyszlych dni?
Dlaczego drzewa szumia
Gdy list do mnie
Piszesz wlasnie ty
Z papierosem w dloni
Zmieta kartka i ten
List z adresem
Podpisany NIKT!
/alma/

Bóg nie obiecywał
nieba bez chmur,
ścieżek życia
usłanych różami;

Bóg nie obiecywał
słońca bez deszczu,
radości bez smutku,
pokoju bez bólu.

Bóg obiecał
siłę na każdy dzień
odpoczynek po trudzie,
światło na drogę,
łaskę na czas prób,
pomoc z wysoka,
niezawodną przyjaźń,
nieśmiertelną miłość.

...(Annie Johnson Flint)

Optymistyczny wiersz

Jakie piękne jest życie, jaki piękny jest świat .
I ludzie są wspaniali, choć mają wiele wad.
Lecz jeden dla drugiego w potrzebie jest jak brat.
Życie jest cudowne i cudowny jest świat.
A mnie rozpiera radość i szczęście w każdą chwilę.
Gdy widzę wokół siebie radosnych twarzy tyle.
I moje serce wtedy przepełnia się radością.
Że ludzie wbrew wszystkiemu otaczają się miłością.
I jest to bardzo ważne dla każdego z nas.
Bo kiedyś w naszym życiu nadejdzie taki czas .
Że rozliczyć swe uczynki będzie musiał każdy człowiek.
Przed sobą i przed Bogiem.
Więc kochajmy się i szanujmy, otaczajmy dobrocią.
Tak jak Jezus pokochał ludzi bezgraniczną miłością.
Śpieszmy się kochać nawzajem, bo życie zbyt krótko trwa.
Dajmy innym .
wszystko co najlepsze i najpiękniejsze.
A tym samym uszczęśliwimy innych i damy sobie szczęście...
(Ela W...)

Aleksander Jurewicz
Oswajanie

Nie oswajaj mnie
proszę, nie oswajaj
ze sobą.
Już dzisiaj myślę
o dniu
kiedy któreś z nas
odejdzie.
Dlatego nie
oswajaj mnie.
Wystarczy,
że jesteś.

Kim jestem juz sama nie wiem
Pytam sie drzew w mym ogrodzie
Kim jestem ?- kto odpowiedz zna?
Gdy wewnatrz mnie tyle marzen, tyle snow
Marzenia rozpostarte jak morska plaza
Nad oceanem zdarzeñ
Kim jestem pytam sie wciaz siebie..Ciebie
Gdziekolwiek jestem wciaz pytam sie...
Tyle we mnie mysli, pragnien, pytan
Kim jestem pytam sie wciaz
A odpowiedz znam, i nie znam
Tylko ja nic nie wiem?.....
A moze odpowiedz znasz Ty?
Kim dla Ciebie jestem ....ja?? ...z szuflady...

Przyjaźń...
widziałam ją dziś o zmroku...
szła ulicą
była cała posiniaczona
poobijana, stara kobieta nazwana...
i...
płakała...
Chyba znów chciała
komuś cos na forum "wytłumaczyć",
że istnieje,ze rozumie, ze nie chciala...ale...
ale była za słaba....z szuflady...

Dziś nauczyło mnie kochać.
Dziś nauczyło mnie pragnąć.
Dziś odmieniło mnie na zawsze.
Jestem tym kim jestem...
Śmieję się...
Wiedziałam o tym znacznie wcześniej niż...
Niż oni na to wpadli.
Pogardzają i zazdroszczą...
Każdym grymasem twarzy,
Każdym gestem ciała.
Żałują...,
Że, przegrali możliwości swojego ciała.
Pozorna radość dusi ich w gardle i zakrywa oczy.
Przewrotny los sprawił, że to właśnie ja jestem ironią w dobrym stylu.


Sympatycznym,normalnym,tolerancyjnym, dobrym ludziom...

Zdrowych,Wesolych Swiat wszystkim normalnym, tolerancyjnym , zyczliwym ludziom co tutaj zerkaja...Basia

Gdybym miała władzę nad słowami....gdyby słowa mnie słuchały...Może potrafiłabym powiedzieć Ci...jak bardzo...jak mocno...jak słodko...Ale słowa nieznośne kryją się za zakrętem mego serca...I tylko słyszę śmiech dźwięczny - daleki
Nie słowami Ci powiem - lecz pieszczotą ...dotykiem rąk...zapachem ...gestem

Dobrego Dnia...Basia